Poem/Story

പുറത്തേക്ക് വരാന്‍ അത് മടിച്ചു ഒരു മരുഭൂമി പുറത്തിരുന്ന് അതിനു നേരെ കുരച്ചു ചാടുന്നു ഫ്രീസറിലെ അരണ്ട മഞ്ഞവെളിച്ചത്തിലും കണ്ണുകള്‍ തുറന്നുപിടിച്ച് അത് തലയുയര്‍ത്തി നിന്നു.

എന്റെ ചിത്രകലാധ്യാപിക എന്നോട് പറയുമായിരുന്നു, നിറങ്ങള്‍ എവിടെയൊക്കെ കൊടുക്കണമെന്നറിയാത്തഒരാള്‍ക്ക് ഒരിക്കലും നല്ലൊരു മനുഷ്യനാവാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന്

ഒട്ടും ഭാരമില്ലാതെ കാലു വയ്ക്കുന്നുണ്ടെന്നു പോലു- മറിയാതെ നടക്കുക

മേശമേല്‍ ചിതറിവീണ ഓര്‍മയുടെ പുസ്തകങ്ങള്‍ ആദ്യം അടുക്കി വച്ചു. ചിലത് കാണുന്നില്ല. എവിടെ പോയോ എന്തോ?

നിന്നെ എടുത്തെറിയുന്നു അലച്ചുവന്നൊരു ഗുരുത്വാകര്‍ഷണത്തിര: ഏതു സ്ഥലകാലച്ചുഴിയില്‍ ഏതു ഗോളത്തിന്‍ വക്രപാതയില്‍ ഏതിരുള്‍ക്കയത്തില്‍ നീ തിരഞ്ഞലയുന്നു ഒളിദേഹം?