Poem/Story

അയാളിലെ നവവരന്‍ ഭര്‍ത്താവായി സടകുടഞ്ഞു. വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ? നീയിനി ഇവിടുത്തേതല്ല ഇവിടുത്തേതാക്കുന്ന ഒന്നുമിനി വേണ്ട

കറുത്ത പൂച്ചകളെ ഇരുട്ടില്‍ തപ്പുകയായിരുന്നു അവര്‍. നേരം പുലരാന്‍ വൈകുന്നതെന്തെന്ന ഉല്‍ക്കണ്ഠയോടെ വേവലാതികളോടെ.

പക്ഷേ പിറ്റേന്ന് വേലായുധനെ അന്വേഷിച്ചെത്തിയ കറപ്പനെ കണ്ടതോടെ സന്തോഷം മുഴുവനും ആവിയായി. തമ്പ്രാന്‍വീട്ടിലെ മൂത്ത പേരന്റെ കണ്‍മണിമകളുടെ പൊന്നരഞ്ഞാണം കാണാതായതാണ് കേസ്.

കനപ്പെട്ട മഞ്ഞിന്റെ വെളുപ്പിലേക്ക്, കുലുക്കിത്തുപ്പിയ ഉമിക്കരിയായി, ഇരുട്ട്, സന്ധ്യ..

പ്രപഞ്ചത്തോളം നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന മണം പൂക്കളായ് ഇലകളായ് മണ്ണായ് മനുഷ്യനായ്...